De Wereld: Turkse poëzie

19 juni 2025 

 

In de serie De Wereld houdt het PcN op 19 juni een avond over Turkse poëzie. Er treden dichters op die naast eigen werk ook het werk van Turkse dichters laten horen, zowel in het Nederlands als in het Turks.

 

Op het programma staan de dichters Hava Güveli en Nerkiz Sahin uit Gent. De inleiding wordt verzorgd door vertaalster Sytske Sötemann en de muzikale begeleiding door Sabri Yavuz. De avond begint om 19:00 uur en eindigt om 20:30 uur. 

 

In Turkije leeft de poëzie onder de mensen. Dichters worden gehoord, gelezen en gezongen. En dichters luisteren. Een 2-talige bloemlezing van Moderne Turkse poëzie is het resultaat van een vertaalproject van de Leidse universiteit, waarvoor veertig belangrijke Turkse dichters van de twintigste eeuw werden vertaald door diverse docenten en (oud-)studenten. 

 

 

 

RİNDLERİN ÖLÜMÜ

Hâfız’ın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle.
Gece, bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
Eski Şîrâz’ı hayâl ettiren âhengiyle.

Ölüm âsûde bahâr ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarda tüter.
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter.

 

© Yahya KEMAL BEYATLI, 1961
Kendi Gök Kubbemiz   Yahya Kemal Enstitüsü İstanbul

 

 

DOOD DER HEDONISTEN

In de tuin bij het graf van Hafız bevindt zich een roos;
Elke dag weer in de bloei van haar bloedende rood.
Des nachts weent de nachtegaal tot aan ’t ochtendgloren.
Zijn lied verbeeldt het oude Shiraz in intens bekoren.

Voor een hedonist is de dood een land van lente zonder klacht;
Jarenlang drijft en geurt zijn hart als wierook allerwegen.
En op zijn graf door koele cipressen omgeven
Bloeit elke ochtend een roos, zingt een nachtegaal elke nacht.

 

© Sytske Sötemann, 2004 

 
meer informatie