12 oktober 2024

Dichter Jan Glas hanteert een schrijfstijl zonder veel opsmuk, waarmee hij rake, naakte, soms geestige observaties neerpent. Op 12 oktober komt de Groninger vanaf 14.00 uur zijn poëzie voordragen en vragen beantwoorden van interviewer Willemijn van den Geest in het PcN. (Foto: Siese Veenstra)

De stijl sluit goed aan bij de cultuur van zijn geboortegrond. De in 1953 op de winderige, kale vlakten van het Noord-Groningse Hogeland geboren dichter schrijft, volgens criticus Wilma van den Akker, ‘droog, staccato’, waarbij hij constateringen op een soms humoristische wijze bij elkaar brengt. “Naarmate ik meer en aandachtiger lees, ga ik van deze ‘droogkloot’ houden”, prijst Wilma van den Akker in Meander magazine de sobere woordkunstenaar.

Jan Glas publiceerde de bundels De vangers van zummer, Het getal hondje, Stel je bent schilder, Als was zij mijn vrouw, Zo is t nait goan en Dubbel Glas. Ook stelde de dichter Nedersaksische verzamelbundels samen (Gronings valt onder het Nedersaksisch) en vertaalde zeven gedichten van de Boheemse Duitser Reiner Maria Rilke (1875 -1926) in het Gronings voor het boek Rilke Sieben. Glas won onder andere de Duitse Freudenthal-prijs voor nieuwe Nedersaksische literatuur en de ‘Literaire Pries van Stichting Grunneger Bouk’. De verzamelbundel Dubbel Glas won de ‘Noorden Streektaalprijs 2012’ van het Dagblad van het Noorden. In 2008 ontving Glas het Belcampo Stipendium, een prijs die de provincie Groningen eens in de twee jaar toekent aan een schrijver of dichter.

Glas beperkt zich niet tot de dichtkunst alleen. Samen met jazz-pianist Boelo Klat zong hij zijn eigen werk in op het album Glas & Klat. Ook binnen deze samenwerkingsvorm (dichtkunst op muziek), vertaalde hij anderstalige teksten in het Gronings. Op Diezeg laand zingt Glas, onder begeleiding van pianist Addy Scheele en bassist Hans Lass, hits uit The Great American Songbook in het Gronings. In The Great American Songbook staan onder andere evergreens als ‘Big Spender’.

Het volgende gedicht is in het Gronings en een mooi voorbeeld van zijn schrijfstijl:

Zo is t nait goan

Tot elks verboazen bleef de dikke buurvraauw
toun ze ainmoal sturven was
gewoon deurproaten:

laange citoaten oet olde Polygoonjournaals;
mainst versloagen over keunelke familie
en de vreugdevolle maaidoagen van 1945.

Eerst wer der docht, t liek is nog waarm,
as t verstieft krampt mond heur wel stom.
Mor zo is t nait goan.

Ze begon te zingen: kienderverskes
dij de mainsten allaank vergeten waren,
pareltjes van onschuld en hoop.

Verzichteg begon der ain mit te zingen.
En nog ain, en weer ain. Tot elk zong.
Der wer n trekharmonikoa regeld.

Jan Glas

Uit: Dubbel Glas - Ale Gedichten, Uitgeverij kleine Uil, 2012